Kilka słów do Was kochani.

Kochani chciałam przeprosić, że ostatnio mnie  tak maleńko  w tym blogowym światku, nie wszystkich znajomych zdążyłam odwiedzić, nie wszędzie  zostawić komentarz. Ostatnie trzy tygodnie  zajmowało mi pieczenie  słodkości, bo to i okres świąteczny , no i tak się złożyło, że jeszcze inne uroczystości.  Lubię to robić  dla przyjaciół i dla ich znajomych, tak na rożne okazje, no, a jeżeli przy tym  jeszcze dodatkowy zastrzyk gotówki, więc  tym lepiej, bo wiadomo , każdy grosz się przyda. Więc  przepraszam, a jeżeli  już ruszyliśmy kwestię zastrzyku , czyli stronę bądź co bądź medyczną , to na ostatniej wizycie , pani doktor  nie podobała się praca mojego serca i  po odczytu z EKG  nakazała , by jak najszybciej skontaktować się z  kardiologiem.  Wszystko to pięknie, bo troska o pacjenta jest, tylko problem w tym , by do tego kardiologa się dostać. Kolejki, wiadomo jakie, chyba , że człowieka wcześniej rozłoży i  na oddziale szpitalnym wyląduje.  Myślę więc, skoro tam trzeba długo czekać, to skonsultuję się ze znajomym lekarzem, co prawda to specjalista z innej dziedziny, ale dobry lekarz ( pierwszy w rankingu lekarzy w okręgu), przyjaciel, no i na internie pracuje. Umówiłam się na wizytę. Byłam  jedenasta, no, nie jest źle z tym tylko , że dopiero weszła pierwsza osoba. No to sobie poczekam, bo każdy pacjent tam w środku to długo i dokładnie, pół godzinki jak nic. Wchodzę w swój ulubiony  kątek, wyciągam książkę i, no właśnie; tutaj wielki ukłon dla naszej blogowej znajomej.  Aniu, ,,ŻÓŁTA TABLETKA ” działa jak  prawdziwe lekarstwo. Naprawdę, z czystym sumieniem polecam każdemu ( książka krąży już wśród moich znajomych i wszyscy zadowoleni) .  Czytałam z zapartym tchem i jakby ciągle było jej mało.  Przyznam, że były chwile , gdy ręką zakrywałam usta , by nie parsknąć  śmiechem, (  bo ludzie chorzy  i cokolwiek dziwnie na mnie zerkali),   ale i chwile refleksji i zadumy były.  Za książkę jeszcze raz dziękuję , a kto nie czytał, bardzo polecam. ŻÓŁTA  TABLETKA autor ANNA SAKOWICZ.  Tak mnie wciągnęła , że nawet  nie dostrzegłam , że to już moja kolej do lekarza.   Lekarz zbadał, wytłumaczył, mówił,  że znowu o siebie nie dbam jak trzeba  , wypisał receptę  i za miesiąc kazał się zgłosić. Już nie raz wyciągał mnie  na prostą  i teraz póki co też  obiecał. 

  Miało być kilka słów , a ja znowu  się rozpisałam , taka papla ze mnie.   Dziś  kolejny dzień długiego majowego weekendu. Ciasto czeka gotowe do odbioru , a ja obiecuję Wam i sobie przede wszystkim , że solidnie będę odpoczywać, świętować rodzinnie , no i oczywiście nadrabiać zaległości na blogu.